Nanga Parbat – szczyt, który pochłonął Tomasza Mackiewicza
Stefan Bernadzikiewicz i Adam Karpiński – Tirsuli 18/19 lipca 1939 rok
Brali udział w pierwszej polskiej wyprawie w Himalaje wraz z Jakubem Bujakiem oraz Januszem Klarnerem. Czteroosobowa ekipa zamierzała zdobyć szczyt Nanda Devi. Udało się to tylko Bujakowi i Karnerowi. Bernadzikiewicz oraz Karpiński zginęli przy próbie zdobycia szczytu Tirsuli. Zasypała ich lawina.
Wikimedia commons / Stefan Bernadzikiewicz
Jan Franczuk – Kunyang Chhish 28 lipca 1971 rok
Polak brał udział w pierwszej polskiej wyprawie na ten szczyt pasma Karakorum. Jan Franczuk niecały miesiąc przed zdobyciem szczytu przez resztę grupy został zasypany śniegiem i lodem w szczelinie lodowej.
Zbigniew Stepek i Andrzej Grzązek – Lahul 17 sierpnia 1973 rok
Uczestnicy lubelskiej wyprawy na szczyt CB12. Stepek i Grzązek zostali zasypani przez lawinę. Mimo poszukiwań nie odnaleziono ciał Polaków. Historia ta zainspirowała między innymi Budkę Suflera do stworzenia utworu „Cień wielkiej góry”.
Stanisław Latałło – Lhotse 17 grudnia 1974 rok
Polski operator filmowy, reżyser oraz aktor. Był kamerzystą podczas wyprawy na Lhotse. Najprawdopodobniej nie wytrzymał trudnych warunków panujących w ostatnich dniach na górze. Zmarł z wycieńczenia przypięty do ściany podczas schodzenia do obozu numer 3.
Stanisław Latałło / fot. Fototeka FN
Marek Kęsicki, Bogdan Nowaczyk, Andrzej Sikorski – Broad Peak 28/29 lipca 1975 rok
Brali udział w pierwszej udanej próbie zdobycia Broad Peak przez polską ekipę. Zginęli podczas zejścia ze szczytu. Najpierw Nowczyk zaginął w śnieżnej zamieci – uczestnicy wyprawy sądzili, iż zerwała się jego lina i spadł w przepaść. Kolejnego dnia zginęli z powodu upadku Kęsicki i Sikorski. Z Broad Peak powrócili tylko Kazimierz Głazek i Janusz Kuliś.
Andrzej Młynarczyk – Makalu 6 października 1978 rok
Zginął w nocy z 5 na 6 października 1978 roku po zejściu lawiny na Makalu. Cztery lata wcześniej wziął udział w pierwszym wejściu na Shispare.
Józef Koniak, Jerzy Pietkiewicz, Julian Ryznar – Modi Peak kwiecień/maj 1979 rok
Wzięli udział w 15-osobowej wyprawie na Annapurnę Południową. Pierwszy zginął Józef Koniec, który odpadł ze ściany na wysokości około 6000 metrów. 29 kwietnia lub 1 maja (dwie wersje) na szczyt po wielu nieudanych próbach weszli Krzysztof Wielicki i Kazimierz Śmieszko. Pietkiewicz i Ryznar postanowili wyruszyć z obozu na spotkanie z powracającymi kolegami i również spróbować wejść na szczyt. Jednak obie pary nigdy nie spotkały się. Do dziś nie wiadomo co stało się z Pietkiewiczem i Ryznarem.
Jan Oficjalski, Jacek Szczepański – Dolina Kijai Nullah 20 września 1979 rok?
Jacek Szczepański oraz Jan i Barbara Oficjalscy 2 września odłączyli się od wyprawy na szczyt P6013 i podjęli próbę wejścia na szczyt Arjuna. Jacek i Jan 20 września wyruszyli do Doliny Kijai Nullah. Gdy po tygodniu nie wrócili do bazy, Barbara Oficjalska rozpoczęła akcję poszukiwawczą, która zakończyła się niepowodzeniem.
Przemysław Nowacki, Marek Malatyński – Maszerbrum 17/18 września 1981 rok
Nowacki i Malatyński wraz z Zygmuntem Heinrichem weszli 17 września na szczyt Maszerbrum SW. Podczas zejścia alpiniści byli złączeni liną. Malatyński idący obok Nowackiego osłabł. Heinrich postanowił wrócić się do kolegów, ale kiedy to zrobił trójka obsunęła się o kilka-kilkanaście metrów w dół. Lina wytrzymała i panowie nie wpadli w przepaść. Zapadła noc. Heinrich znajdował się wyżej od swoich kolegów, ale wiatr nie pozwalał mu na zejście do nich. Uczynił to następnego dnia. Nowacki i Malatyński już nie żyli. Najprawdopodobniej zmarli z powodu wychłodzenia.
Halina Krüger-Syrokomska – K2 30 lipca 1982 rok
Polska alpinistka, która współpracowała między innymi z Wandą Rutkiewicz, zmarła podczas próby wejścia na K2. Przyczyną śmierci był udar mózgu spowodowany chorobą wysokościową lub zatorem tętnicy żylnej.
fot. klatka z filmu Halina Krüger-Syrokomska – wspomnienie / You Tube
Tadeusz Szulc – Makalu 26 września 1982 rok
Polak brał udział w polsko-brazylijskiej próbie zdobycia szczytu Makalu. Zmarł nagle podczas poręczowania odcinka trasy na wysokości około 7400 metrów z powodu niewydolności krążeniowo-oddechowej.
Stanisław Jaworski – Manaslu 11 grudnia 1983 rok
Był filmowcem zakopiańskiej grupy atakującej szczyt Manaslu zimą. Podczas schodzenia w Dolinie Motyli zerwała się poręcz Jaworskiego, który spadł w dół. Zginął z powodu odniesionych obrażeń.
Andrzej Bieluń – Api 24/25 grudnia 1983 rok
Jako pierwszy wszedł zimą na szczyt Mount Api. Dokonał tego w noc wigilijną. Podczas zejścia zaskoczyła go burza śnieżna, w której zginął.
Barbara Kozłowska – Broad Peak 1985 rok
Towarzyszka Wandy Rutkiewicz na Broad Peak. Paniom nie udało się zdobyć szczytu. Podczas powrotu przez lodowiec Kozłowska wpadła do potoku. Ciężki plecak krępował jej ruchy, przez co utonęła. Rutkiewicz po czterech latach wróciła po jej ciało.
Piotr Kalmus – Nanga Parbat 10 lipca 1985 rok
Pierwsza polska ofiara „Nagiej Góry”. Kalmus został zasypany przez lawinę. Jego ciało znaleźli członkowie wyprawy i pochowali.
Andrzej Hartman- Ganesh II 23 października 1985 rok
1985 rok był tragiczny dla polskiego himalaizmu. Kolejną jego ofiarą była Andrzej Hartman. Podczas przeprowadzenia drogi na niezdobytej ścianie Ganesh II Hartman odpadł ze ściany.
Karol Sopicki, Bogusław Janczała i Krzysztof Przystał – Ganesh IV 1985
Kolejne trzy ofiary masywu Ganesh. Panowie atakowali o 14 metrów niższego bliźniaka Ganesh II. Zginęli na miejscu.
Rafał Chołda – Lhotse 25 październik 1985 rok
Uczestniczył w wyprawie wraz z Jerzym Kukuczką i Ryszardem Pawłowskim. Zginął z powodu upadku na wysokości około 8300 metrów.
Tablica upamiętniająca wyprawę na Lhotse / fot. Wikimedia commons
Jerzy Klincewicz, Ewa Kalinowska – Himalchuli, Gangotri 1986 rok
Klincewicz był działaczem Solidarności. Na początku 1986 roku zginął na Himalchulii. W październiku Himalaje pochłonęły Ewę Kalinowską podczas schodzenia po wejściu na szczyt Gangotri.
Tragedia na K2
W okresie od 21 czerwca do 10 sierpnia 1986 roku na K2 zginęło aż trzynaścioro himalaistów, w tym trzech Polaków: Tadeusz Piotrowski, Wojciech Wróż i Dobrosława Miodowicz-Wolf. Piotrowski 10 lipca po zdobyciu szczytu odpadł z południowej ściany. 3 sierpnia Wróż stracił równowagę i spadł z dużej wysokości. Natomiast Polka zmarła 10 sierpnia na wysokości około 7100 metrów z powodu obrzęku i wykończenia organizmu. Podzieliła los czterech innych uczestników tej wyprawy, która odbyła się bez zezwolenia.
Warto zaznaczyć, że w tym samym okresie Wanda Rutkiewicz zdobyła K2 jako pierwsza kobieta i Polka.
Symboliczny grób Tadeusza Piotrowskiego / fot. wikimedia commons
Musisz być zalogowany by opublikować komentarz Zaloguj się